منشور نقد سازنده

 منشور نقد سازنده- رهبری و بدرقه دولت‌ها-بازخوانی حادثه 18 تیر 1378 ( قسمت پایانی)

بصیر:مردم و مسئولین در یک جامعه پویا و زنده دائما شرایط حاکم بر جامعه را رصد می کنند، عملکردها را زیر ذره بین قرار می دهند، انتقاد می کنند ، راه حل ارائه می دهند و .... اینکه تحلیل صحیح از فضای جامعه چه ویژگی هایی باید داشته باشد تا دچار آسیب هایی همچون منفی بافی، سیاه نمایی از وضع موجود، مأیوس کردن جامعه و ... نشود؛ موضع نوشتار ماست.
غالبا در زمان تغییر دولت ها این مسأله اهمیت بیشتری می یابد ، بالاخص توسط کاندیداهایی که برای بدست گرفتن دولت بعدی تلاش می کنند. نکته اساسی در باب شکل گیری فضای اسلامی، اخلاقی و منطقی در یک جامعه اسلامی ، وجود فرهنگ  صحیح نقد و انتقاد است . وجود این فرهنگ تبعات اثر گذاری در پیشبرد اهداف جامعه به همراه خواهد داشت. این مسأله بار ها در فرمایشات رهبر فرزانه انقلاب به همه آحاد مردم و به خصوص مسئولین گوشزد شده است. قبل از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری ایشان در سالگرد رحلت حضرت امام (ره) در 14 خرداد، خطاب به نامزدهای انتخاباتی 1392 فرمودند:   
" نامزدهای محترم از هر چیزی که می‌خواهند  انتقاد کنند، اما متوجه باشند که معنای انتقاد، بی‌انصافی، منفی‌بافی و سیاه‌نمایی نیست، بلکه جوهره‌ی انتقاد به معنای عزم و نیت و تلاش برای حل مشکلات و پیمودن راهی پرافتخار است.   من به برادرانى که می خواهند اطمینان این مردم را به سمت خودشان جلب کنند، نصیحت می کنم که منصفانه حرف بزنند؛ انتقاد کنند، لیکن انتقاد به معناى سیاه‌نمایى نباشد؛ به معناى انکار کارهاى بسیار برجسته‌اى نباشد که انجام گرفته است ." 
چند نکته اساسی در بیانات ایشان به چشم می خورد: 

1- ایشان جوهره انتقاد را به معنای عزم و نیت و تلاش برای حل مشکلات و پیمودن راهی پر افتخار می دانند. با چنین نگاهی به نظر می رسد اولین شاخصه برای فرد انتقاد کننده، نیت او می باشد. اینکه نیت منتقد با این تعبیر از جوهره انتقاد همخوانی دارد یا خیر؟
2- لازمه انتقاد از نظر ایشان انکار جهات مثبت نیست.
ایشان در همین راستا چند توصیه عملی هم به نامزدهای انتخاباتی داشتند: از جمله اینکه در بیان طرح های خود برای حل مشکلات اقتصادی کارهای انجام شده را نفی نکنند، وعده های نشدنی ندهند، به گونه‌ای حرف نزنند که بعدا شرمنده شوند و به بهانه‌گیری روی آورند؛ که به فلان فلان علت نگذاشتند فلان کار را انجام دهیم.
اگرچه دریازدهمین انتخابات ریاست جمهوری حماسه سیاسی به معنای واقعی کلمه رقم خورد و همگان شاهد اتفاقات مبارکی  همچون  سعه صدر کاندیداهای مغلوب و هوادارانشان و ظرفیت پذیرش شکست در آنها بودند و عظمت حماسه مردم با بد اخلاقی ها و غفلت زدگی های عده‌ای خدشه‌دار نشد اما در فضای رقابت های انتخاباتی شاهد رعایت اصول صحیح نقد نبودیم تا آنجا که رهبر فرزانه انقلاب با گلایه از برخی حرفهای نامزدهای انتخاباتی در برنامه های دوران تبلیغات فرمودند :
" دولت کنونی در کنار نقاط ضعفش، نقاط قوت فراوانی نیز دارد و چقدر خوب بود که نامزدهای محترم با نگاهی منصفانه در کنار بیان نقاط ضعف، به خدمات مهم دولت و کارهای زیربنایی و سازندگی آن نیز اشاره می کردند."
منش و روش رهبر انقلاب در طول سال‌های متمادی و در رابطه با افراد مختلف اعم از رؤسای جمهور و دیگر مسئولین همین گونه بوده است تا آنجا که حتی در سال‌های گذشته برخی انتقادات صورت گرفته از سوی مسئولین را با متانت خاصی پاسخ دادند. برای درک بهتر این روش و منش، در اینجا به بازخوانی پاسخ رهبر معظم انقلاب به نامه مرحوم آیت ا.. طاهری در تیرماه 1381 می‌پردازیم؛ نامه ای که در شرایط خاص اوایل دهه 80 نوشته شد و سراسر انتقاد و سیاه نمایی از وضع موجود در جامعه بود. رهبر معظم انقلاب در پاسخ خود به این نامه به چند نکته مهم اشاره کردند:
ایشان نفس انتقاد کردن را اشتباه ندانسته و حتی در نامه خود می نویسند: انتقادات شما به حق است.
در ادامه از آنجا که نگاه معظم له به انتقاد همان گونه که در 14 خرداد 92 تشریح کرده‌اند، عزم و نیت و تلاش برای حل مشکلات و پیمودن راه افتخار است ، می فرمایند:
"اینها مطالب حقّی است که اینجانب در چند سال اخیر بارها در اجتماعات عمومی و نیز در دیدار مسئولان ذی ربط درباره ی آن هشدار داده و بسیج همه ی امکانات را برای مبارزه با فقر و فساد و تبعیض از همه خواسته‌ام. اکنون هم معتقدم جز با جهادی مخلصانه و برخاسته از احساس درد و احساس خطر، این شجره های ملعونه قلع نمی شود و این محتاج همکاری و همصدایی همه بخصوص صاحبان موقعیتهای حکومتی و اجتماعی است."
سپس در ادامه به سه امر محوری برای رفع مشکلات مردم اشاره می کنند:
"امروزه برای رفع مشکلات مردم سه امر محوری وجود دارد، یکی تولید کار و اشتغال برای نسل جوان پراستعداد و پرشمار این کشور است ... دوم مبارزه با فساد اقتصادی در دستگاهها است که اگر عزم همگانی بر آن قرار نگیرد همه ی تلاشهای دولت کنونی و دولتهای قبلی را خنثی و دستاوردهای نظام مقدس ما را ضایع می سازد ... واز همه مهم‌تر وحدت ملّی و یکصدایی مسئولان و خواص است که اگر مخدوش شود هیچ حرکت سازنده به سامان نمی رسد."
نکات بسیار ظریف تری در این نامه در ارتباط با فرهنگ نقد وجود دارد. ایشان به خصوص مسئولین را مورد خطاب قرار داده،  از آن ها هوشیاری و دقت نظر بیشتری را می‌طلبند و با اشاره به  سوء استفاده ضد انقلاب از اطلاعیه منسوب به آقای طاهری و وانمود کردن آن به مقابله با سیاست های امام راحل و نفی نظام اسلامی و شعارهای آن، یک توصیه مهم می کنند، که این توصیه در همه زمان ها و به همه افراد است:
"همه ی ما در گفتار و اظهار خود هوشیاری و دقت و اخلاص بیشتری به کار گیریم و نگذاریم وحدت و انگیزه این ملت بزرگ و قهرمان خدای نخواسته با غفلت ما مخدوش شود."
ایشان ضمن تاکید بر اهمیت مبارزه با فساد می فرمایند :
" فساد را فقط در اشخاص دور دست نبینند، بلکه در نزدیکان خود و اشخاص ظاهراً مورد اعتماد خود هم آن را حس و با آن مبارزه کنند. بلای گرفتاری در مُشت اطرافیان نامطمئن موجب شد که یکی از یاران و شاگردان نزدیک امام در اواخر عمر آن یگانه ی زمان، مطرود ایشان واقع شود و او را از دخالت در امور سیاسی منع شرعی کنند و باز اگر آن شخص به این تصمیم و اخطار حکیمانه ی استاد و مراد خود عمل می کرد یقیناً مشکلات بعدی را برای خود و کشور به وجود نمی آورد."
آنچه در سرتاسر نامه رهبر انقلاب به چشم می خورد، سراسر هوشیاری و بیداری است. ایشان نه تنها تلاش می کنند افراد را نسبت به تجربیات گذشته پند دهند بلکه در هر جمله از ایشان می‌توان راهبرد امید به آینده را مشاهده نمود .
امیدواریم ما نیز در گفتار و نوشتارمان از این شیوه که منبعث از فرهنگ دینی مان می‌باشد ،بهره گیریم .
و در پایان؛ "واقعیت این است که ملّت ایران توانسته است در همه صحنه‌ها پیش برود، مانعها را بشکافد، قدم بردارد و جلو برود؛ هم در صحنه علم و هم در صحنه معنویّت. هم در صحنه دین، هم در صحنه اخلاق. هم در صحنه اقتصاد، هم در صحنه نیروى مسلّح و غیره و غیره و غیره. البته ممکن است به قدرى که توقّع داشتیم، نشده باشد؛ اما از آنى که دیگران خیال مى‌کردند، بسیار بیشتر شده است. آینده هم، آینده روشنى است. به برکت اسلام، آینده این انقلاب، آینده این نظام و آینده این کشور، آینده‌اى بسیار روشن و درخشان است. آنى که باید این آینده را شکل دهد، عمدتاً شما جوانان هستید.»(بیانات رهبر انقلاب در دیدار جمعی از دانش‌آموزان ودانشجویان 11/8/1373)

 زهرا عسگری

رهبری و بدرقه دولت‌ها

رسم است که حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در آخر دوره هشت‌ساله‌ی رؤسای جمهوری اسلامی ایران، دیداری خاص با رئیس‌جمهور و اعضای هیأت دولت برگزار می‌کنند. دیداری که شاید بهترین نام برای آن دیدار «بدرقه» باشد. این دیدارها که تا کنون در سال‌های ۷۶، ۸۴ و ۹۲ برگزار شده است، واجد خصوصیاتی است که می‌تواند ما را بر اساس شیوه‌ی عمل حضرت آیت‌الله خامنه‌ای -فارغ از جایگاه حقوقی ایشان- به‌سمت الگویی رفتاری سوق دهد. رفتاری که موجب ارتقای فرهنگ سیاسی ما به‌خصوص در بین سیاسیون و نخبگان جامعه می‌شود. برای روشن شدن موضوع به مهم‌ترین خصوصیات سخنان رهبر انقلاب در این دیدارها اشاره می‌کنیم.
۱. بیان نقاط قوت دولت و مهم‌ترین خصوصیات رئیس‌جمهور و کابینه
الف) حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در دیدار آخر خود با رؤسای جمهور و هیأت دولت‌ها، مهم‌ترین خصوصیات آن دولت را بیان می‌کنند. برای مثال در پایان کار دولت ششم، ایشان «بازسازی حقیقی کشور» و «داشتن کابینه کاری و نه سیاسی» را از جمله مهم‌ترین خصوصیات رئیس‌جمهور و دولت‌های پنجم و ششم، «پیشرفت‌های چشمگیر در زمینه‌های صنعت، کشاورزی و علم و فناوری» و «ناامیدکردن دشمنان کمین‌کرده» را از جمله مهم‌ترین خصوصیات رئیس‌جمهور و دولت‌های هفتم و هشتم و«حجم کار بسیار بالا و پرشتاب» و «سر دست گرفتن شعارهای انقلاب» را از جمله مهم‌ترین خصوصیات رئیس‌جمهور و دولت‌های نهم و دهم عنوان کردند.
به نظر می‌رسد که دلیل اهمیت بیان ویژگی‌های اصلی دولت‌ها چنین باشد که: «آن چیزهائی که امروز برای دولت و برای رئیس‌جمهور نقاط قوّت محسوب می شود، اینها باید در رئیس‌جمهور بعدی وجود داشته‌ باشد، اینها را باید در خود تأمین کند؛ آن چیزهائی که امروز نقاط ضعف شناخته می شود ــ که ممکن است شما بگوئید، من بگویم، دیگری بگوید ــ این نقاط ضعف را باید از خود دور کند. یعنی ما در سلسله‌‌ی دولتهائی که پشت سر هم می‌آیند، باید رو به پیشرفت باشیم، رو به تعالی و تکامل باشیم...»(بیانات در حرم مطهر رضوی، 1/۱/92)
بنابراین دارابودن و یا به‌دست آوردن ویژگی‌های مثبت رؤسای جمهور و دولت‌های گذشته، همیشه باید مورد مطالبه‌ی مردم و نخبگان از رئیس‌جمهور و دولت‌های آینده باشد. چراکه ویژگی‌های مثبت دولت‌ها باید به دولت بعد منتقل شود.
ب) قدردانی واقع‌بینانه از عملکرد دولت: فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور در دو سه دهه اخیر، دچار بیماری فرهنگی و رفتاری غلطی شده است. مشاهده می‌کنیم که در پایان کار دولت‌ها در جمهوری اسلامی، گروهی در کنش و یا واکنش نسبت به جریانات سیاسی، عملکرد دولت و رئیس‌جمهور را یا چنان بالا می‌برند که گویی هیچ نقص و ضعفی وجود نداشته است و یا چنان سیاه‌نمایی می‌کنند که گویی هیچ نقطه قوتی وجود نداشته است. حتی ما شاهد به کارگیری عباراتی عجیب نیز برای اثبات عملکرد و یا ناکارآمدی دولت‌ها و رؤسای جمهور در ادوار مختلف بوده‌ایم. رهبر انقلاب اما با نگاهی واقع‌بینانه ویژگی‌های مثبت دولت‌ها و رؤسای جمهور را بیان کرده‌اند. به همین دلیل هم برای بسیاری از مخاطبان ایشان، توصیفات رهبر انقلاب ملموس و محسوس است. ما نیز باید قدردانی واقع‌بینانه را تمرین کنیم تا دچار عارضه‌ی «گلستان‌بینی» یا «ویرانه‌بینی» نشویم.
ج) مشی رهبر انقلاب در دیدارهای سالیانه و مستمر خود با رئیس‌جمهور و هیأت دولت این است که با ارزیابی و بررسی وضعیت جامعه در حوزه‌های مختلف پیشرفت‌ها و عدم پیشرفت‌های جامعه را بیان می‌کنند. به عبارت دیگر رهبری در آن دیدارها نقاط قوت و ضعف دولت را با هم بیان می‌کنند. اما در دیدار بدرقه، ایشان تنها نقاط مثبت دولت را بیان می‌کنند؛ چراکه « اساس این جلسه براى این است که من از برادران و خواهران عزیز قلباً تشکر کنم»(بیانات در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیأت دولت هشتم، 10/۵/84) و یا «آنچه که من امروز باید به دوستان عرض کنم، در درجه‌ى اول خداقوّتى است»(بیانات در آخرین دیدار رئیس‌جمهور و هیأت دولت دهم، 23/۴/92)
این رفتار رهبر انقلاب حائز یک نکته برای ارتقای فرهنگ سیاسی ماست. بیان نقاط قوت در دیدار بدرقه، به‌معنای نادیده گرفتن نقاط ضعف دولت‌ها نیست. بلکه چون جنس این دیدارها قدردانی از زحمات مجموعه‌ای است که هشت سال در شرایط گوناگون داخلی و خارجی کشور را اداره کردند -که طبیعتاً با موفقیت‌ها و ناکامی‌هایی همراه بوده است- دیگر نیازی به بیان ضعف‌ها و نواقص آن مجموعه در روزهای آخر فعالیتشان نیست. چراکه دولتی که در پایان کار خود قرار دارد حتی با پذیرش آن نقدها، آیا فرصتی برای اصلاح رویه و تصمیم‌گیری‌های خود دارد؟
در فضای سیاسی و رسانه‌ای کشور مشاهده می‌کنیم که برخی بدون در نظر گرفتن ملاحظاتی که اشاره شد، سعی در نقد بی‌محابا و بعضاً غیرمنصفانه عملکرد دولت‌ها کرده و می‌کنند. از همین رو رهبر انقلاب اسلامی در دیدار اخیر خود با رئیس‌جمهور و هیأت دولت دهم گفتند: «مخالفین و کسانى که بى‌اطلاعند -بعضى از دستگاه‌هاى رسانه‌اىِ خارجىِ مغرض، و گاهى بعضى در داخل- برخى از چیزهائى را که جلوى چشم هم هست، انکار می کنند. یعنى کارى انجام گرفته، جلوى چشم است، همه مى‌بینند، منعکس شده، این را دوست دارند انکار کنند.» بنابراین باید سعی کنیم تا علی‌رغم وجود نواقص و ضعف‌های موجود، روحیه تشکر و قدردانی را در خود تقویت کنیم.
۲. تشویق اعضای هیأت دولت به ادامه کار و تلاش
یکی دیگر از ویژگی‌های سخنان رهبر انقلاب اسلامی در دیدار بدرقه این است که ایشان اعضای هیأت دولت را در ادوار مختلف، به ادامه‌ی کار و تلاش خود در مناصب دیگر، پس از اتمام مسئولیت تشویق کرده‌اند. «شما همه، باید آماده باشید که در جاهاى مختلف - چه در دولت آینده، چه در حواشى دولت، چه در کارهاى اساسى که مربوط به امور کشور است - خودتان را آماده خدمتگزارى بدانید و قرار دهید. این، وظیفه ماست.»(بیانات در آخرین دیدار رئیس‌جمهور و هیأت دولت ششم، 9/۵/76) و یا «خود را به معناى واقعى کلمه در اختیار نظام و متعلق به نظام بدانید. یک روز انسان در این نقطه مأموریتى را انجام مى‌دهد؛ یک روز در این نقطه نیست و یک جاى دیگر است»(بیانات در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیأت دولت هشتم، 10/۵/84)
این توصیه از دو جهت قابل توجه است. نخست این‌که نظام سیاسی کشور باید بتواند از استعدادها و ظرفیت‌های خود که حالا تجارب مختلفی را کسب کرده‌اند استفاده کند. اصولاً تجربه‌ی مدیریتی در همه‌جای دنیا تجربه‌ی گرانی است. مدیرانی که سال‌ها در کوران مهم‌ترین حوادث و تصمیمات کشور بوده‌اند، دارای تجارب و ظرفیت‌های منحصر به فردی هستند و باید پس از اتمام دوره‌ی مسئولیت نیز، نظام اسلامی از این ظرفیت ایجادشده در جهت اهداف انقلاب بهره‌مند شود.
نکته دوم این است که انقلاب اسلامی بازنشستگی ندارد. «کارى که باید بر آن همت بگمارید، این است که رشته‌ى خدمت را رها نکنید. همه‌ى تلاشها منحصر نیست در فلان وزارتخانه یا فلان مسئولیت در دولت؛ نه، صحنه‌ى کشور صحنه‌ى تلاش است، صحنه‌ى کار است، صحنه‌ى فعالیت است؛ و این کار، دو جور می تواند انجام بگیرد: متوجه اهداف انقلابى، و غیرمتوجه به اهداف انقلابى ... کارى که انجام می دهید و مسئولیتى که برعهده میگیرید - که طبعاً امثال شماها، مدیران شایسته و کارآمد، در هر بخشى از بخشها خالى از مسئولیت نمی مانند - سعى کنید آن را با توجه به اهداف انقلاب و با رویکرد هدفهاى انقلاب ان‌شاءالله انجام دهید.»(بیانات در آخرین دیدار رئیس‌جمهور و هیأت دولت دهم، 23/۴/92)
منبع: پایگاه اطلاع رسانی رهبر انقلاب 

بازخوانی حادثه 18 تیر 1378 ( قسمت پایانی)

فاطمه مرسلی
اختلافات جناحی؛ عامل دیگر حادثه
علاوه بر اعتراض دانشجویان به توقیف روزنامه سلام و نقش مطبوعات در زمینه‌سازی، تشدید و گستردگی این غائله، دلیل دیگر را می توان در اختلافات جناحی جست و جو کرد.
در همین رابطه مقام معظم رهبری در بیانات 21 تیرماه خود پیرامون قضیه کوی دانشگاه بحث وجود دشمن و استفاده دشمن از اختلافات سیاسی جناح ها و سوءاستفاده از فضای دانشگاه ها و دانشجویان را ملموس کرده، می فرمایند :
«... آقایانی که سردمداران خطوط سیاسی و گرایش های سیاسی هستند، حالا برسید به این حرفی که ما می گوییم، شما خودی ها وقتی سر قضایای بیهوده این طور با هم درگیر می شوید،‌ دشمن سوء استفاده می کند، بفرمایید، این یک نمونه، دیدید دشمن چه طور استفاده کرد؟! دیدید دشمن چگونه نیش خود را زد؟ اختلافات سلیقه ای و سیاسی را کنار بگذارند.»
مقطع دوم غائله و تداوم بحران
مقطع دوم حادثه که در روزهای 19، 20، 21 و 22 تیرماه روی داد گروه های ضد انقلاب و اوباش صحنه گردان قضایا شدند و افراد بدسابقه‌ای همچون منوچهر محمدی و مریم شانسی ... که حلقه اتصال بین عناصر برانداز خارج از کشور با داخل بودند، جریان آشوب ها را در دست گرفتند. بهترین دلیل بر این ادعا احساس خطر خود دانشجویان معترض بود که با مشاهدة اوضاع و احوال، از روز بیستم، با وجود داشتن اعتراض به مسائل پیش آمده، پایان تحصن و اعتراضات خود را اعلام نمودند و حرکت خود را از حرکت براندازانة دشمنان انقلاب جدا کردند.
شنبه نوزدهم تیرماه با برپایی تجمع در مقابل سر در دانشگاه تهران فرا رسید. برخی دانشجویان و دانشجونماها با بستن سربندها و بازوبندهای سیاه در تجمع تحصن گونه مقابل سر در حضور یافتند. در این روز دفتر تحکیم وحدت بعنوان محوری ترین تشکل دانشجویی بویژه پس از دوم خرداد 1376 و با حمایت‌های گسترده از دولت خاتمی، طی اولین بیانیه خود پیرامون حوادث رخداده، اعلام کرد که روز یکشنبه 20 تیرماه در محل کوی تجمعی را برگزار خواهد کرد.
از جمله سخنرانان تجمعات روز 19 تیرماه می توان به علی افشاری (عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت)، مجید فراهانی (از دیگر اعضای شورای مرکزی دفتر تحکیم وحدت)، عزت اله سحابی (از عناصر ملی-مذهبی)، اکبر گنجی (عضو شورای سردبیری روزنامه صبح امروز)، خلیلی عراقی (رئیس دانشگاه تهران)، داوود سلیمانی (معاون امور دانشجویی دانشگاه تهران) و نجفقلی حبیبی (رئیس دانشگاه علامه طباطبایی) اشاره نمود.
با گذشت هرچه بیشتر دقایق و ساعات، تشنج و التهاب گویی از کانون دانشگاه و دانشجویان به تدریج دور می شد و از منافذ و مبادی ناشناخته به پیکره شهر و کوچه ها و خیابان ها نفوذ می کرد.
دانشجویان تجمع کننده در مقابل سر در دانشگاه، همان روز (19 تیرماه) در اقدامی تأمل برانگیز حدود ساعت 18 از کوی دانشگاه به سمت وزارت کشور به راه افتادند و با تجمع در مقابل این وزارتخانه شعارهایی تحریک کننده سر دادند. هیجان و عصبیت دانشجویان و فشار متراکم آنان به درهای نرده ای ورودی حیاط وزارتخانه منجر به از لولا خارج شدن در ورودی وزارتخانه شد که در پی آن دانشجویان با اجتماع در حیاط وزارت کشور، شاهد حضور تاج زاده در میان خود شدند.
تجمعات و اغتشاشات ناشی از آن در روزهای 20 تیرماه و روزهای پس از یکشنبه در محوطه کوی و خیابان های اطراف آن ادامه داشت و فضا کاملاً امنیتی، ناآرام و ملتهب بود و خبر استعفای یکی پس از دیگری اعضای دولت هفتم و پیوستن آنها به تجمعات شبه دانشجویی به گوش می رسید.
در تجمع روز دوشنبه که بنا به اعلام قبلی دفتر تحکیم وحدت ساعت 10 صبح و با حضور هزاران تن از دانشجویان دانشگاه های مختلف تهران برگزار شد، دانشجونماها با ورود به برخی حوزه ها و طرح مطالبات غیرقانونی نظیر برکناری فرمانده نیروی انتظامی و تفویض اختیارات این نیرو به وزارت کشور، سرمشق لیدرهای برون دانشگاهی خود را دیکته کردند.
تظاهرات روز دوشنبه 21 تیرماه دانشجویان که از ساعت 10 صبح با اجتماع تدریجی آنها آغاز شد و کم کم گسترش یافت، در نخستین ساعات بعدازظهر با خروج گروهی از تظاهرکنندگان تحریک شده از دانشگاه و حرکت به سمت محدوده میدان ولی عصر ادامه یافت که به خشونت و آتش زدن اموال عمومی کشیده شد.
ادامه تحرکات در روز دوشنبه در شرایطی انجام می شد که فرمانداری تهران باتوجه به جمیع شرایط و جمع بندی از وقایع این روز، ضمن صدور اطلاعیه ای انجام هرگونه راهپیمایی و تجمع یا تحصن را ممنوع و غیرقانونی اعلام کرده بود.
سخنان هشدار دهنده مقام عظمای ولایت
روز دوشنبه رخدادی بسیار مهم عرصه سیاست جامعه ایران را تحت تأثیر قرار داد : دیدار مهم جمع کثیری از دانشجویان و اقشار مختلف مردم با مقام معظم رهبری.
رهبر فرزانه انقلاب اسلامی در اجتماع 21 تیرماه دانشجویان و مردم تهران به چند نکته مهم پرداختند؛
ابراز تاثر از حمله به خوابگاه دانشجویان و تاکید بر برخورد با عاملان.
تلاش خزنده و طولانی مدت دشمن برای رخنه در دانشجویان.
هدف قرارگرفتن امنیت ملی کشور توسط دشمن.
تاکید بر مذموم بودن هیجانات کور.
مقطع سوم غائله و گسترش بحران به سطح شهر
بی گمان انتظار همگان این بود که پس از بیانات مدبرانه رهبر معظم انقلاب و ضرورت خاتمه هرچه سریع تر تظاهرات و آشوب های خیابانی، تهران، سه شنبه خود را با آرامش و با پشت سر گذاشتن خستگی چندین روز التهاب و ناآرامی آغاز کند، اما در عمل سیر حوادث به گونه ای دیگر رقم خورد و عناصر معاند به مقابله عملی با نهاد مردمی و الهی ولایت فقیه پرداختند و چهره ی واقعی خویش را نمایاندند.
سه شنبه 22 تیرماه پرده دیگری از نمایش آشوب های خیابانی به اجرا در آمد. از صبح همین روز بار دیگر تظاهرات پراکنده در اطراف دانشگاه تهران از سر گرفته شد و دامنه آن به برخی خیابان ها و مناطق مرکزی شهر کشیده شد و خساراتی نیز به مغازه ها و مجموعه های تجاری وارد آمد.
حمله به نهادهای انتظامی
از آنجا که اقتدار و حفظ هر نظامی در پرتو سلامت و ثبات نهادهای امنیتی آن و اعتماد افکار عمومی نسبت به آنهاست، براندازی و سرنگونی هر حاکمیتی نیز، نیازمند شکستن اقتدار آن و سلب اعتماد افکار عمومی از این نهادهاست.
در همین ارتباط و از روز شنبه، 19 تیرماه 1378 رسانه های بیگانه و روزنامه های زنجیره‌ای با جنگ روانی گسترده، عملیات تضعیف و بی‌اعتبار ساختن پایه های اقتدار نظام و ارزش‌های الهی آن را در دستور کار خود قرار می دهند.
لذا هجوم سازماندهی شده بی سابقه ای به نیروهای انتظامی صورت گرفت و نیروی انتظامی در آن شرایط بس خطیر، از ناحیه دوست و دشمن به شدت مورد بی مهری و هتاکی و توبیخ واقع شد.
مطالبی که در حادثه کوی دانشگاه در خصوص نیروی انتظامی مطرح گردید، عمدتاً حول دو موضوع بود و تبلیغات نیز پیرامون همین دو موضوع انجام شده است :
استعفای سردار لطفیان، فرمانده وقت نیروی انتظامی.
واگذاری اختیارات بی قید و شرط فرماندهی نیروی انتظامی به وزارت کشور.
در انتظار حماسه
در ساعت پایانی روز سه شنبه 22 تیر، پیام هشدار دهنده و آرامش بخش رهبر معظم انقلاب التیامی بر زخم های ناسوری بود که از حرامیان بر پیکره دوستداران و پیروان خمینی کبیر (ره) رسیده بود. معظم له در این پیام، هشدارهای لازم را به دستگاه های ذی ربط و مسئولان مربوط داده و رهنمودهایی نیز به امت حزب الله دادند و البته تاکید کردند که دشمنان از این غائله طرفی نخواهند بست.
سازمان تبلیغات اسلامی روز 22 تیرماه با دعوت از مردم انقلابی و ولایتمدار اعلام کرد که روز چهارشنبه 23 تیرماه ساعت 10 صبح دانشگاه تهران پذیرای حضور شرکت کنندگان در راهپیمایی «لبیک به مقام معظم رهبری و دفاع از نظام مقدس جمهوری اسلامی» باشد.
سرانجام چهارشنبه فرا رسید و پایان حادثه به یک حماسه بزرگ ختم شد. همه کسانی که در این غائله نقش داشتند، چه عوامل داخلی سرسپرده و چه عوامل خارجی که آن را رهبری کردند، در 23 تیرماه با بهت و حیرت وصف ناپذیری روبه رو شدند. حضور آگاهانه و میلیونی مردم نقاط مختلف کشور به ویژه مردم تهران در واقع به یک هفته آشوب و التهاب پایان داد. دم مسیحایی رهبر فرزانه و دلسوخته انقلاب آب زلالی بود بر آتش بر افروخته شده توسط شیاطین، سخنان مقام معظم رهبری در اوج بحران بازتاب مثبت و مطمئنی در جامعه داشت به طوری که باعث کنترل و مهار بحران و حضور میلیونی و به یاد ماندنی مردم در 23 تیر ماه سال 1378 داشت.
در روز 23 تیر مردم با یک اشاره رهبری آنچنان به صحنه آمدند که دیگر کسی نتوانست بازی رسوای 18 تیر را ادامه دهد و صحنه معادله به نفع مردم و انقلاب بهم خورد و خیابان ها از لوث وجود اراذل پاکسازی شد و در نهایت، آتش این فتنه به دامن خود آن ها افتاد.
در واقع، حماسه 23 تیر که روز تجسم نفوذ کلام رهبر و تجلی اراده راسخ ملت در دفاع از انقلاب بود، یک درس بزرگ برای همگان داشت و آن اینکه این ملت از انقلابی که خود، آگاهانه به راه انداخته، در هر شرایطی پاسداری می کند و به هیچ کس اجازه نمی دهد که با ثمره خون شهیدان و خون دل های ملت بازی کند. مردم هوشیار و انقلابی ایران در آن حضور حماسی به همگان نشان دادند هرگز اجازه نخواهند داد آتش کینه دشمن در خرمن انقلاب بیفتد و هر دست متجاوز و اندیشه تبهکاری را در آتش خشم انقلابی ملت خواهند سوزاند.
منبع :http://www.kayhan.i